İlginç Uçaklar – Northrop M2-F2

Northrop M2-F2: Kanatsız Uçuşun Önünü Açan Deneysel Araç

1960’ların başında uzay araştırmaları ve yeniden kullanılabilir uzay araçları konseptleri hızla gelişmekteydi. Bu dönemde, NASA ve Northrop Corporation iş birliğiyle geliştirilen M2-F2, “lifting body” (taşıyıcı gövde) konseptinin öncülerinden biri olarak havacılık tarihinde önemli bir yer edinmiştir. Bu yazıda, M2-F2’nin tasarımı, görevleri, kazası ve bıraktığı miras detaylı bir şekilde ele alınacaktır.

Taşıyıcı Gövde Nedir?

Geleneksel uçaklar uçuş sırasında kaldırma kuvvetini kanatlarından elde ederken, “lifting body” tasarımı, bu kuvveti gövdenin kendisinden üretir. Bu konsept, uzaydan Dünya’ya dönecek araçların, tekrar atmosfere girişte yönlendirilebilirliğini ve iniş kontrolünü artırmayı hedefler.

M2-F2’nin Tasarımı

• Geliştiren: NASA Ames Araştırma Merkezi & Northrop Corporation

• İlk uçuş: 23 Temmuz 1966

• Uzunluk: 6,4 metre

• Kanat açıklığı: 2,74 metre

• Yükseklik: 1,5 metre

• Ağırlık: Yaklaşık 2.100 kg

• İtki sistemi: Roket motoru bulunmuyordu; bir uçaktan (B-52) bırakılarak süzülme yoluyla test edildi.

M2-F2’nin gövdesi geniş ve yassıydı. Dıştan kanatsız gibi görünse de gövdenin alt yüzeyindeki özel şekil, yeterli kaldırma kuvveti üretebiliyordu. Araç, özellikle iniş sırasında aerodinamik kontrolü test etmek amacıyla tasarlandı.

Testler ve Ünlü Kaza

M2-F2, 1966-1967 yılları arasında toplam 16 test uçuşu gerçekleştirdi. Ne yazık ki bu testlerden biri, 10 Mayıs 1967’de kötü şekilde sonuçlandı. Test pilotu Bruce Peterson, B-52’den bırakıldıktan sonra kontrol kaybı yaşadı ve araç iniş sırasında şiddetli bir şekilde yere çakıldı.

Bu kaza, hem havacılık tarihinde dikkat çeken bir olaydır hem de 1970’lerin bilim kurgu dizisi “The Six Million Dollar Man” (Altı Milyon Dolarlık Adam) dizisinin açılış sahnesine ilham kaynağı olmuştur.

Pilot Bruce Peterson mucizevi şekilde kazadan sağ kurtuldu ancak yüzünde kalıcı izler kaldı.

Mirası ve Sonrası

Kazadan sonra M2-F2 tekrar uçurulmadı. Ancak programdan vazgeçilmedi. Aracın geliştirilmiş ve daha stabil bir versiyonu olan M2-F3, kazadan sonra üretildi. M2-F3, dikey kuyruk yüzeyi eklenerek daha iyi kontrol kabiliyeti kazandı ve başarılı uçuşlar gerçekleştirdi.

M2-F2, sonrasında gelen lifting body tasarımlarına öncülük etti. Bu deneyler, Space Shuttle (Uzay Mekiği) programı ve günümüzdeki yeniden kullanılabilir uzay aracı çalışmalarına doğrudan katkıda bulundu.

Sonuç

Northrop M2-F2, kısa ömrüne rağmen taşıyıcı gövde konseptinin uygulanabilirliğini gösteren ve geleceğin uzay araçları için temel oluşturan önemli bir test aracıdır. Yaşadığı kazaya rağmen programdan alınan dersler, havacılık mühendisliğinde ilerlemeye kapı aralamıştır. M2-F2, mühendisliğin deneme-yanılma yoluyla gelişmesinin unutulmaz örneklerinden biridir.

Kapak Fotoğrafı ve fotoğraf : NASA Wikipedi